Ύμνοι και Μελωδίες αφιερωμένες στη Μητέρα, τη Μητέρα του Θεού και τη μάνα του καθενός μας, από τη βυζαντινή, την παραδοσιακή και την έντεχνη μουσική Ανατολής και Δύσης

Σάββατο 6 Μαΐου, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης

«Μια μουσική πανδαισία, μια εκδήλωση τιμής για την Ελπίδα που γεννά απαντοχή, για τη μητέρα του Θεού

Ο Σύλλογος Οι Φίλοι της Μουσικής διοργάνωσε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ένα μουσικό αφιέρωμα στο ιερό πρόσωπο της Μητέρας, στις 6 Μαΐου το πρώτο Σάββατο του Μαΐου, του μήνα που κατά παράδοση γιορτάζουμε τη μητρότητα και την άνοιξη, την αναγέννηση της φύσης και της ζωής.

Με μαέστρο τον Καθηγητή του Εθνικού Ωδείου Μιχάλη Μακρή, έξι καταξιωμένα μουσικά σύνολα εμφανίστηκαν στη μεγάλη σκηνή της Αίθουσας Χρήστος Λαμπράκης σε μια μουσική πανδαισία.

Συνέπραξαν η Ορθόδοξη Εκκλησιαστική Βυζαντινή Χορωδία με την Παραδοσιακή Χορωδία και η Ορχήστρα του Εθνικού Ωδείου Αθηνών. Συμμετείχαν: η Μικτή Χορωδία του Εθνικού Ωδείου Αθηνών, σε διδασκαλία Σπύρου Κλάψη, η Μικτή Χορωδία του Συλλόγου Υπαλλήλων της Τράπεζας της Ελλάδος, σε διδασκαλία Κώστα Ευαγγελάτου, και η Φιλαρμονική Ορχήστρα Νέων (ΦΙΛ.Ο.Ν.), υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Τσιλίδη. Τη βυζαντινή ερμηνεία της σύνθεσης «Εις την Μητέρα της Ζωής» διηύθυνε ο Στέλιος Μακρής.

Το πρόγραμμα, τα κείμενα του Μανώλη Βαμβακά και τις προβολές φωτογραφιών του πατρός Μιχαήλ Κωνσταντινίδη παρουσίασε και σχολίασε ο δημοσιογράφος Δημήτρης Στάμου.

Ακούστηκαν ύμνοι στην Παναγία, όπως το Κοντάκιο του Ακαθίστου Ύμνου «Τη Υπερμάχω …», το ποίημα του Αγίου Νεκταρίου «Εις την Μητέρα της Ζωής» σε μουσική Μιχάλη Μακρή, αλλά και παραδοσιακά τραγούδια, όπως το ηπειρώτικο «Δεν μπορώ μανούλα μ’, δεν μπορώ», τα ποντιακά «Σουμελά λεν την Παναγιάν» και «Η μάνα εν κρύον νερόν», το θρακιώτικο «Όταν μ’εγέννας μάνα μου» και έντεχνα τραγούδια σύγχρονων ελλήνων συνθετών, όπως «Το Ανεστάκι», «Μιλώ για τα παιδιά μου», «Μητέρα μεγαλόψυχη», «Της Αγάπης Αίματα» κ.ά.

Σήμερα, που ο θεσμός της οικογένειας και η μητρότητα βάλλονται από τον εγωϊσμό, τον ευδαιμονισμό, την οικονομική στενότητα και την κρίση αξιών, έχουμε ανάγκη να εστιάσουμε, περισσότερο από ποτέ, στην αρχή της ζωής, που είναι η μητέρα, και στη διαιώνιση της ζωής, που είναι η μητρότητα.

Από τον Πρόλογο του Μανώλη Βαμβακά

«Μια μουσική πανδαισία, μια εκδήλωση τιμής για την Ελπίδα που γεννά απαντοχή, για τη μητέρα του Θεού μας αλλά και μητέρα της ζωής μας, είναι η νέα μας αυτή μουσική παράσταση… Ψάλλουμε βυζαντινά για την Παναγιά μας ύμνους ικετευτικούς αλλά και δοξολογικούς. Ο θησαυρός της οκτωηχίας επενδύει το λόγο και αποδίδεται, με πίστη στη μουσική μας παράδοση, με ιεροπρέπεια και κατάνυξη, τιμή στο ιερότερο πρόσωπο της Ρωμιοσύνης, την Παναγιά μας.

Τελειώνοντας το πρώτο μέρος, έχουμε μια πρωτόγνωρη αλλά επιτυχή και συνάμα εντυπωσιακή συνάντηση των δύο μουσικών πολιτισμών, των δύο μουσικών τρόπων Ανατολής και Δύσης… Στο δεύτερο μέρος της συναυλίας, με το δημοτικό μας τραγούδι, με απλά και ανεπιτήδευτα λόγια, τραγουδούμε γι’ αυτήν που όλοι μας της χρωστούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ. Γι’ αυτήν που μας κράτησε το χέρι στη δύσκολη στιγμή, που πάντα μας συμπαραστέκεται και μας δίνει την ευχή της, τη γλυκιά μας μάνα. Ας είναι η αποψινή μας εκδήλωση ένα ελάχιστο αντίδωρο ευγνωμοσύνης για όλες της μητέρες του κόσμου.»